همه چیز در مورد قبرها در گنج یابی و دفینه یابی

همانطور که میدانید انواع و اقسام قبرها در گنج یابی وجود دارد که در زمان باستان هرکدام آیین تدفین خود را داشته و نحوه دفن ، محل دفن و مراحل و رسوم هایشان با هم متفاوت بوده است که در ادامه این مقاله میخواهیم به توضیح و بررسی انواع قبرها و گنج و دفینه موجود در این مکانها بپردازیم با ما همراه باشید.

انواع و اقسام قبرها در گنج یابی و دفینه یابی وجود دارد که عبارتند از :

• قبرهای حفره ای با پوشش سنگی
• قبور صخره ای اشکانی
• قبور خر سنگی
• گورها به شکل تپه
• گور های سردابه ای شکل
• قبرهای باستانی
• و …

درپوش قبر ها در دفینه یابی به چه صورت است؟

منظور از درپوش قبر یعنی یک درب پلمپ سنگی که با شکستن آن به قبر و جسد دست پیدا خواهید کرد یا یک نماد مثلث شکلی وجود خواهد داشت که خود نشان دهنده یک پلمپ و یک قبر مهم میباشد که با درپوش سنگی پلمپ شده است البته اینگونه قبور به سختی یافت میشود و جستجوگران باید در اینگونه موارد دقت کنند تا به راحتی به راه حل و مسیر درست هدایت شوند و کار را با کمک و خرید دستگاه فلزیاب با موفقیت انجام دهند.

قبور حفره‌ ای با پوشش سنگی در گنج یابی : این نمونه از قبرها در گنج یابی همانند قبور حفره‌ ای ساده با خاک برداری از زمین شکل گرفته و دارای بافت معماری خاصی نیستند و اندازه آنها به قامت فردی که دفن شده وابسته است در اطراف این قبرها و روی آنها تخته سنگ هایی قرار میدادند و مرده را به صورت چمباتمه و از پهلو به طرف جهات اصلی قرار میدادند آنان با این کار میخواستند آرامگاهی نظیر خانه‌ های جهان زنده ها به فرد دفن شده بدهند.

گاها هم دیواره‌ ها و با کف قبر را سنگفرش میکردند که نشانه فرد از مقام در اجتماع (در زمان حیاتش) بوده است بعضی اوقات هم از قبور حفره‌ ای به عنوان قبرهای خانوادگی استفاده میکردند به این ترتیب که گاهی مرده اول را با لایه‌ای از خاک میپوشانیدند و مرده دوم را قرار میدادند و گاهی هم اموال درون گور و استخوانهای مرده اول در گوشه‌ای از قبر جمع کرده و مرده دوم را قرار میدادند.

قبور صخره ای اشکانی در دفینه یابی :

نوع دیگری از قبرها در گنج یابی شناسایی شده ، قبور صخره ای میباشد این قبور با استفاده از حفره های طبیعی (غارهای کوچک) ساخته شده به این صورت که احتمالا جسد را به صورت دست و پا جمع (باتوجه به ابعاد حفره ها) یا جنینی در داخل حفره گذاشته و در کنار وی اشیاء تزئینی شامل سکه ، مهره و سفال گذاشته و روی آن را با خاک پوشانده اند.

از این نوع قبور تاکنون بیش از 30 مورد در تنگه بلاغی شناسایی شده که متاسفانه نمونه سالمی در میان آنها دیده نشده در کنار یکی از این قبور سکه ای از فرمانروایان فارس کشف شد که در روی آن نقش پادشاه اشکانی (احتمالا ارشد اول) و در پشت آن یک حکمران محلی ناشناخته قرار دارد.

نماد روی سنگ قبر ها نشانه چیست؟

در گنجیابی اشکالی مانند قیچی ، داس ، گاو آهن ، وسایل تیراندازی و … نمونه نقاشی هستند که روی تخته سنگها حک شده و شغل صاحب قبر را یادآوری میکنند اما کارشناسان احتمال میدهند خیلی از قبرهایی که نقش قیچی یا گاوآهن روی آنها وجود دارد مربوط به یک قوم یا خاندان بوده اند که به عنوان نشانه خانوادگی شان از قیچی یا وسیله دیگری روی سنگ قبرهایشان حک شده است.

از لحاظ نمادین قیچی ، هم نماد زندگی بوده و هم نماد مرگ است البته قیچی تنها نماد روی سنگ قبور نیست که دیده میشود نماد دایره (نماد از زمان ، حرکت پیوسته و مدور آسمان) ، نماد آینه (نماد حقیقت ، خودشناسی و حقیقت الهی) ، نماد چاقو (علاوه بر استفاده روزمره برای معیشت ، مفهوم مرگ هم میدهد با چاقو چیزی را بریدن به معنی جدایی ، تقسیم و آزادی است) ، دوک نخ ریسی (از جمله ابزارهای بافت های سنتی است که روی بیشتر سنگ گورهای شامل ابزار مشاهده میشود) دوک نشانه بانوان مادر و بافندگان سرنوشت است.

چرخ نخ ریسی نماد گردش عالم است و نخ ریسی و بافندگی فرد مونث را در حال بافتن سرنوشت و حجاب جهان و هم آلود نشان میدهد) ، نماد شمشیر (نماد نیرو ، حفاظت ، اقتدار ، سلطنت ، رهبری ، عدالت ، دلیری ، قدرت و هوشیاری و نابودی جسمانی) نماد ترازو (بیانگر عدالت ، بی طرفی ، قضاوت ، موازنه همه اضداد و مکمل های قصاص ، شایستگی ها و ناشایستگی های انسان را وزن میکند)

انواع مقبره و آیین تدفین مردگان در دوره های گذشته به چه صورت بوده است؟

اول از همه باید بفهمیم که یک قبر متعلق به چه دوره است میباشد در آیین تدفین قبور در مقامات و اشراف زادگان در عیلامیان بصورت دخمه در غارها بوده بر این باور که غارها همان رحم مادر انسانهاست و برای تولد دوباره باید به روش دخمه گذاری در عمق غارها صورت بگیرد در کاوش گریهای باستانی در این دوره دیده شده که روی صورت این اشخاص بصورت سفالی بوده است.

در دوره مادها بصورت گور بردی هست به این صورت که داخل سنگها در محیط سنگ لاخه بصورت یک اتاقک کوچک در دل صخره کنده شده و بصورت پلمپ شده با بصورت سنگ فیت شده در آن قرار دارد (بخصوص در کنار چشمه و رودخانه ها) اما از دوره مادها تا اواخر اشکانی به بعد در بین عموم بصورت قبور خر سنگی بوده اما برای بزرگان در هخامنشیان بصورت گوردخمه ها یا برج خاموشی بوده است.

اهمیت گورها به شکل تپه در گنج یابی :

قبرها در گنج یابی به شکل تپه ، درب رو گاها با سنگی ثابت با علامت ضربدر مشخص میکردند که سمت شرق و گاهی غرب وجود دارد سرباری گاهی در این نوع تپه ها دیده و کشف شده که به شکل خنجر و شمشیر بوده و در بالاتر از سقف مقبره در نهایت سه متری وجود دارد و بیشتر در سمت جنوب شرقی تپه کار گذاشته میشود که بسیار هم ارزشمند هستند.

اگر تپه ها بسیار بزرگ باشند خارج از قبری که در مرکز و در عمق تپه وجود دارد در شیب تپه سمت شرق مسیر طلوع خورشید قبور خدمت کاران صاحل تپه و قبر اصلی وجود دارد که عقیده بر این بوده نگهبان شخص مهم و تپه در دنیای پس از مرگ باشند که خود آنها هم دارای گنج و دفینه خوبی هستند.

آشنایی با قبور سردابه ای در گنج یابی :

در گورهای سردابه ای معمولا لوازم زندگی و ابزار کار نهاده شده است علت این امر میتواند بر اساس اعتقاد به رستاخیز باشد؛ زیرا از دیرباز عده ای از اقوام باستانی به زنده شدن دوباره مردگان در روز رستاخیز با همان اجساد خاکی باور داشتند و قائل به معاد جسمانی بودند.

از این رو، آنان در حفظ اجساد مردگان خود نهایت کوشش را به کار میبردند و برای آن که مردگان پس از زنده شدن در روز واپسین، نیازها و احتیاجات زندگی خود را رفع نمایند اسباب و لوازم زندگی از قبیل خوراک، پوشاک، وسایل و ابزار کار را با جسد در سردابه مینهادند حتی برخی از ایشان پا را فراتر نهاده، اسبان، غلامان و کنیزان شخص مرده را زنده و یا پس از کشتن با او دفن میکردند تا در روز رستاخیز بتواند از آن ها استفاده کند در میان وسایل در این قبور میتوان به ابزارهای جنگی چون شمشیر و خنجر و نیزه های کوتاه و ظروف سفالی و غیر سفالی اشاره کرد.

توضیحاتی بر مبحث قبور باستانی

در زمان زرتشتیان به علت اینکه آتش و آفتاب را مظهر پاکی میدانستند بنابراین بعد از فوتشان آنها را در بلندترین نقطه از کوه رو به طلوع آفتاب دفن میکردند که اکثر این قبرها روی تپه هایی در بلندترین نقطه کوهها هستند و طلوع و غروب خورشید یک سره به آن قسمت میتابد.

قبر های باستانی در گنج یابی

هر شخص از نظر مقام و منزلتی که در آن دوره داشت در این تپه ها دفن میشد و افرادی که وضع مالی پائینی داشتند در پایین تپه دفن میشدند و همراه آنها فقط یک کوزه آب یا یک کوزه غذا در کنارش دفن میکردند چون آنها عقیده داشتند که روزی دوباره زنده میشوند برای همین حداقل کاری که میتوانستند انجام دهند گذاشتن آب و غذا بود و قشر دوم افرادی با وضعیت مالی متوسط بودند که در وسط تپه به خاک سپرده میشدند این افراد به خاطر برخورداری از وضعیتی بهتر نسبت به قشر فقیر و بی بضاعت در کنار آنها علاوه بر کوزه آب و غذا مقدا کمی از اموال آنها در کنارشان دفن میشد تا در موقعی که خودشان زنده شدند ثروتی برای زندگی مجدد خود داشته باشند.

و در آخر قشر سرمایه دار بودند که در قسمت بالایی تپه به خاک سپرده میشدند این افراد در موقع مرگشان هم طمع داشتند و حتی در کنار بعضی از این قبرها کنیزان و خادمانشان بعد از مرگ اربابشان زنده به گور میشدند تا در موقعی که فرد به زندگی برگشت به آنها سخت نگذرد و تمام اموال شخص همراه با او دفن میشد البته این مختص به سرمایه داران آن زمان بود و برای شاهزاده ها و پادشاهان پس از مرگشان برای آنها مقبره درست میکردند که معمولا مقبره اشراف زادگان را در کنار آتشکده ها بنا میکردند تا مردم هر روز برای آنها سر مزارشان هدایا تقدیم کنند.

برای این قبرها سنگی را به صورت ایستاده در بالای سر قبر قرار میدادند که با گذشت زمان و به خاطر نشست گرد و خاک بر روی آنها تقریبا غیر قابل شناسایی هستند و باید دقت کرد که هرجا سنگهایی به صورت ممتد و پشت در پشت هم قرار دارند قبرستان گبری ها میباشد.